Onderzoeksschip Anna Weber-van Bosse te water, bouw halverwege
In Spanje is de RV Anna Weber-van Bosse te water gelaten. Over een jaar zal het nieuwe vlaggenschip van de Nederlandse onderzoeksvloot klaar zijn voor gebruik. Gert-Jan Reichart, hoofd van de afdeling Ocean Systems Research van NIOZ en verantwoordelijk voor de wetenschappelijke kant van het project, roept Nederlandse (mariene) wetenschappers op om nu al na te gaan denken over mogelijk onderzoek op de Anna Weber.
Voor Gert-Jan is de tewaterlating van de Anna Weber-van Bosse een belangrijke mijlpaal: de bouw van het schip is nu ongeveer halverwege. Het eerste jaar is in de hal op de werf van Armon Shipyards in het Spaanse Vigo het tachtig meter lange casco gebouwd tot ruwweg acht verdiepingen, maar het schip wordt nog hoger. Reichart: "Het schip paste niet in zijn geheel in de hal en daarom wordt onder andere de stuurhut er de komende periode buiten de hal nog bovenop gebouwd. Daarna breekt de voor de wetenschappers extra leuke periode aan en is het tijd om de laboratoria en de technische apparatuur te gaan inbouwen".
Onderzoek dat eerst niet mogelijk was
De mogelijkheden van de Anna Weber overstijgen die van de Pelagia, de afgelopen dertig jaar het oceaangaande onderzoekschip van Nederland. Reichart: "Zo kunnen we ook wetenschappelijke expedities gaan organiseren naar plekken waarvoor we tot nu toe afhankelijk waren van buitenlandse schepen. Er komt bijvoorbeeld nieuwe apparatuur aan boord die we tot op heden zelf niet hadden. Zoals een hele serie sensoren onder het schip in een gondel en ook in een zogenaamde dropkeel, die meters onder het schip uitsteekt. Daarnaast komt er een onderwaterrobot, waarmee je kunt werken tot op de oceaanbodem". Bovendien is de Anna Weber een schip met een lichte ijsklasse. "Dat betekent dat we ermee aan de randen van het zee-ijs kunnen werken. Ook dat konden we eerst niet."
Meer instappers en een klaslokaal op zee
Het nieuwe schip wordt groter en dat betekent dat er meer opstappers mee kunnen. Het aantal plekken voor wetenschappers wordt zelfs verdubbeld. "Op de Anna Weber zijn dat er straks vijfentwintig. Dat betekent dat we meerdere projecten naast elkaar kunnen uitvoeren en ook grotere experimenten kunnen doen. Ook maakt dat het mogelijk om bijvoorbeeld journalisten mee te nemen."
Ook op andere vlakken worden de mogelijkheden groter. Zo krijgt de Anna Weber een classroom at sea, een ruimte met een directe online verbinding, vertelt Reichart. "Een docent kan daarin onderwijs geven vanaf zee en studenten wellicht veel meer tonen dan in de gewone collegezaal aan wal. Studenten kunnen meteen aan de slag met de verzamelde data, meedenken en meewerken aan experimenten. Op die manier kunnen studenten virtueel deelnemen aan de expedities."
Plannen maken
Reichart roept wetenschappers op om nu alvast onderzoeksplannen te gaan maken en voorstellen te schrijven en in te dienen op de website van NWO.
“Een jaar is zo voorbij, mensen kunnen nu echt al gaan nadenken over wat ze op de Anna Weber zouden willen doen. Dat kunnen kleine én grote projecten zijn. Verschillende dingen zijn straks ook tegelijk mogelijk".
Zelf hoopt hij ooit met het schip een expeditie te maken naar Indonesië, in navolging van Anna Weber-van Bosse zelf. "Het is een heel interessant gebied vanuit oceanografisch perspectief, de verbinding tussen de Pacifische en Indische Oceanen. Er is internationaal veel interesse voor samenwerking met ons, ook vanuit Indonesië."